متن فارسی

Der Mord an der jungen Kurdin Jina Mahsa Amini hat im Iran eine revolutionäre Massenbewegung der Jugend ausgelöst. Diese hat damit begonnen, alle Spaltungsinstrumente der Herrschenden wegzuwischen: Frauen und Männer; Perser, Kurden, Azeris, Belutschen und Araber kämpfen Seite an Seite gegen das verrottete Regime der Mullahs.

Diese Bewegung kommt aber nicht aus heiterem Himmel: Die letzten fünf Jahre waren die turbulentesten in der Geschichte der Islamischen Republik. Seit 2018 gab es im Iran eine Vielzahl von lokalen, aber auch landesweiten Kämpfen – gegen Wasserknappheit, gegen Teuerung, Korruption, den Abschuss des Ukraine International Airlines Fluges 752, gegen die Unterdrückung nationaler Minderheiten und Angriffe auf demokratische Rechte, auf das Gesundheitssystem, die Bildung, die Pensionen, Löhne usw. In diesem Zeitraum haben wir auch die größten Streiks seit der gestohlenen Revolution von 1979 gesehen. Damals war es der Generalstreik, und speziell der Streik der Ölarbeiter, der das Regime des Schahs zu Fall brachte.

Die jetzige Bewegung bietet das Potential, all diese Kämpfe in einer Revolution gegen das Regime zusammenzuführen. Den Schlüssel dazu haben die Arbeiterinnen und Arbeiter im Iran mit der Organisierung eines revolutionären Generalstreikes in der Hand. Und sie haben auch den Schlüssel dazu in der Hand, ein für alle Mal mit aller Ausbeutung und Unterdrückung Schluss zu machen: Indem sie sich selbst als Klasse organisieren und die Macht ergreifen.

Über 100 Jahre lang hat der Kapitalismus in all seinen Ausformungen gezeigt, dass er unfähig ist, die iranische Gesellschaft vorwärts zu bringen. Die Zeit ist gekommen, eine Führung aufzubauen, die dazu imstande ist, die Arbeiterklasse und die Armen entschlossen zu mobilisieren, um dieses bösartige Krebsgeschwür zu beseitigen und die herrschende Klasse, die dieses System mit allen Mitteln verteidigt, zu stürzen.

Das ist nicht nur im Iran die Aufgabe, sondern international! Denn die Gründe für die revolutionäre Bewegung sind im Iran besonders zugespitzt und brutal, existieren aber auf der ganzen Welt – auch in Österreich: explodierende Inflation und wachsende Armut für die Arbeiterklasse und Jugend; reaktionäre Spaltung mithilfe von Rassismus und Frauenunterdrückung.

Daher:

• Tod dem Diktator! Nieder mit der Islamischen Republik! Für den revolutionären Sturz des Regimes!
• Frau, Leben, Freiheit! Gegen jede Spaltung und jeden Rassismus! Für den gemeinsamen Kampf von Frauen und Männern, allen Volksgruppen und allen Unterdrückten für volle demokratische Rechte sowie gegen jede Form der Unterdrückung und Diskriminierung!
• Brot, Arbeit, Freiheit – Es lebe die Arbeiterklasse des Iran! Für einen Generalstreik zum Sturz des Regimes und gegen die kapitalistische Ausbeutung!
• Für Löhne, von denen man leben kann, die Übernahme aller Arbeiter in Fixverträge und öffentliche Beschäftigungsmaßnahmen für die Arbeitslosen. Um dies zu finanzieren, müssen die großen Banken und Privatunternehmen verstaatlicht und unter Arbeiterkontrolle genommen werden!
• Für die revolutionäre Selbstorganisierung der Massen: Widerstandskomitees müssen gegründet und erweitert werden, Räte (Schoras) müssen in allen Betrieben, Stadtvierteln, Dörfern, Unis und Schulen gewählt werden und sich regionale und nationale Vertretungen schaffen, um den Kampf zu organisieren!
• Für die Einberufung einer verfassungsgebenden Versammlung durch diese Organe revolutionärer Selbstorganisierung!
• Nein zu Sanktionen! Nein zu jeder Einmischung der Imperialisten, die sich schon darauf vorbereiten, die Ausbeutung und Unterdrückung unter neuer Fahne weiterzuführen!
• Nein zu einer Rückkehr der Monarchie, nein zur bürgerlichen, pro-imperialistischen Opposition! Nur die Massen selbst haben den Schlüssel für ihre eigene Befreiung in der Hand!
• Nieder mit allen Unterdrückern und Ausbeutern, nieder mit dem Kapitalismus – im Iran, in Österreich und auf der ganzen Welt! Die einzigen wahren Verbündeten der revolutionären Massen im Iran sind die Arbeiter, Bauern, Frauen und Jugendlichen in anderen Ländern der Region und darüber hinaus. Hoch die internationale Solidarität!
• Für die sozialistische Revolution! Für den Kommunismus!

Die Arbeiterklasse und Jugend braucht eine revolutionäre Organisation, um den Kapitalismus zu stürzen und jede Form von Unterdrückung und Ausbeutung auf den Müllhaufen der Geschichte zu befördern. Der Funke ist Teil der Internationalen Marxistischen Tendenz (IMT), die auf der ganzen Welt daran arbeitet, diese internationale revolutionäre Organisation aufzubauen. Wenn du diesem Programm zustimmst, tritt uns bei!

برای سرنگونی رژیم آخوندی و انقلاب سوسیالیستی

جزوه حاضر نخستین بار به تاریخ ۱۴ اکتبر ۲۰۲۲ به زبان آلمانی در ”آذرخش“ Der Funke منتشر شده است و حاوی موضع ما به همراه برنامه  پیشنهادی ما برای پیشرفت جنبش در ایران است. ما این جزوه را در اعتراضات، تجمعات و سایر رویدادها در همبستگی با جنبش مردم ایران توزیع می کنیم. و از شما دعوت می کنیم که اگر با مواضع ما موافق هستید همین کار را انجام دهید.

زن٫ زندگی، آزادی!

نابود باد رژیم ستم گر آخوندی!

اتحاد، مبارزه، پیروزی!

پیش به سوی نابودی کاپیتالیسم و امپریالیسم!

قتل ژینا (مهسا) امینی زن جوان کُرد توسط مزدوران  حکومت فاشیستی - آخوندی، جنبش انقلابی توده  جوانان را در ایران برانگیخته است. این خیزش حرکتی در جهت ایجاد اتحاد میان زنان و مردان، خلق‌های مختلف ایران از جمله کُردها، آذری ها، بلوچیان، اعراب و غیره است، که حکومت همواره سعی در گسترش نفاق میان آنان داشته است. اکنون آنها در همپایی با یکدیگر و در کنار هم علیه رژیم فاسد آخوندها می جنگند. 

اما این جنبش بدون پیش زمینه آغاز نشده است : پنج سال گذشته را میتوان از  پرتلاطم ترین دوره ها در تاریخ جمهوری اسلامی ایران نام برد. از سال ۱۳۹۶(2018), تعداد زیادی از مبارزات محلی و سراسری در ایران علیه کمبود آب, تورم، فساد، در اعتراض به سرنگونی هواپیمای بین المللی اوکراین پرواز 752، علیه سرکوب اقلیت های ملی و حمله به حقوق دموکراتیک مردم، در اعتراض به  نظام بهداشتی, اعتراض به انحصار در تحصیلات, اعتراض به حقوق ضایع شده بازنشستگی, اعتراض به عدم پرداخت مزد کارگران و در اعتراض به بسیاری دیگر از حقوق پایمال شده شهروندان وجود داشته است. در این دوره بزرگترین اعتصابات از زمان انقلاب دزدیده شده ۱۳۵۷ (1979) را نیز شاهد بوده ایم. در آن زمان اعتصابات عمومی و به ویژه اعتصاب کارگران نفت بود که رژیم شاه را سرنگون کرد.

جنبش کنونی این پتانسیل را دارد که همه این مبارزات را در انقلابی علیه رژیم متحد کند. کلید این امر در سازماندهی اعتصاب عمومی انقلابی توسط کارگران در ایران است. آنان همچنین کلید پایان دادن به همه استثمار ها و ستم ها را - یک بار و برای همیشه - با سازماندهی خود به عنوان یک طبقه و به دست گرفتن قدرت در دست دارند.

بیش از 100 سال است که سرمایه داری در همه اشکال خود نشان داده است که قادر به پیشبرد جامعه ایران نیست. اکنون

زمان آن فرارسیده است که طبقه کارگر و زحمتکشان در اتحادی همه جانبه، قاطعانه بسیج شوند تا این سرطان بدخیم را از بین ببرند و طبقه حاکم را که به هر طریقی از این سیستم دفاع می کند، سرنگون کنند.

این وظیفه ای نه تنها منوط به منطقه در ایران بلکه در سطحی بین المللی است! منشا دلایل جنبش انقلابی به ویژه در ایران حاد و بر علیه استثمار وحشیانه سرمایه داری است، شرایطی که اما در سراسر جهان کما بیش وجود دارد – همچنین در اتریش: انفجار تورم و فقر فزاینده برای طبقه کارگر و جوانان.

بنابراین ما خواستار کسب دست آورد های زیر در این مبارزه علیه فاشیسم

مذهبی و علیه سرمایه داری هستیم:

• نابودی دیکتاتوری!
• نابودی جمهوری اسلامی!
• سرنگونی انقلابی رژیم!
• زن, زندگی, آزادی!
• اتحاد ملی و فراملی علیه تفرقه در مبارزه بر ضد ستم گری و علیه هر گونه نژادپرستی!
• اتحاد برای مبارزه مشترک زنان و مردان، و همه گروه های قومی!
• اتحاد برای کسب حقوق کامل دموکراتیک و علیه همه اشکال ظلم و ستم ، تبعیض و سرکوب!
• نان, کار, آزادی و عدالت اجتماعی
• حق و ضمانت اجرایی برای تایین سرنوشت توده ها و به ویژه طبقه کارگر ایران!
• اتحاد برای یک اعتصاب عمومی به منظور سرنگونی رژیم و علیه استثمار سرمایه داری!
• اتحاد برای دستمزد عادلانه که بتوان با آن به آسودگی زندگی کرد!

ما خواستار انتقال کلیه قراردادهای کارگران به قراردادهای ثابت و اقدامات اشتغال عمومی برای بیکاران توسط تشکیلات و نظارت کارگران هستیم. به منظور تامین مالی این خواست, بانک های بزرگ و شرکت های خصوصی باید ملی و تحت کنترل زحمتکشان، به ویژه کارگران گرفته شود!

برای سازماندهی انقلابی توده ها: کمیته های مقاومت باید توسط توده ها و زحمت کشان تاسیس و گسترش یابد. شوراها (سندیکاها) باید در همه مراکز کاری توسط کارکنان آنها انتخاب شوند.

محله ها, روستاها, دانشگاه ها و مدارس و نمایندگی های منطقه ای و ملی باید برای سازماندهی مبارزه ایجاد شود!

برای برگزاری مجلس موسسان توسط این ارگانها، خودسازماندهی انقلابی از ضروریات غیر قابل بحث است!

نه به تحریم ها!

نه به هر گونه دخالت امپریالیست ها، که در حال حاضر برای ادامه استثمار و ظلم و ستم خود را زیر پرچمی نو آماده می‌کنند!

نه به بازگشت سلطنت و نه به اپوزیسیون طرفدار امپریالیسم! فقط خود توده ها کلید رهایی خود را دارند!

پیش به سوی برچیدن قدرت ستمگران و استثمارگران!

نابود باد سرمایه داری – در ایران, در اتریش و در سراسر جهان!

تنها متحدان واقعی توده های انقلابی در ایران،  کارگران و دهقانان و زنان و جوانان دیگر کشورهای منطقه و جهان هستند.

پیش به سوی همبستگی بین المللی!

برای انقلاب سوسیالیستی! برای کمونیسم!

طبقه کارگر و جوانان برای سرنگونی سرمایه داری و واگذاری هر نوع ظلم و استثمار به زباله دان تاریخ به سازمان دهی انقلابی نیاز دارند. ”آذرخش“ Der Funke بخشی از گرایش بین المللی مارکسیستی است که در سراسر جهان برای ساختن این سازمان انقلابی بین المللی تلاش می کند. اگر با این برنامه موافق هستید به ما بپیوندید!